ماسه مجرای پاتيل مخلوطي از مواد اولیه نسوز و دیر گداز است كه از کاربردهای اصلی این ماسه درصنایع ریخته گری فولاد جلوگیری از نفوذ مذاب به داخل نازل و انجماد آن در پاتیل های کف ریز میباشد. تمركز اصلي همه فولادسازی های دنيا بر توليد هرچه بيشتر و افزايش راندمان توليد است. عدم گشودگی مجرا علاوه بر خطرات ناشی از آن، مشکلات و هزینه های قابل توجهی را در پی دارد یعنی يك پارامتر مهم مؤثر بر اين امر، ميزان بازشوندگی است و هدف اصلي دستيابی به بالاترين ميزان بازشوندگی نزديك به 100 % است. بازشوندگی آزاد به معنای جاری شدن مذاب از پاتيل به محض باز شدن دريچه كشویي است. فراهم نشدن اين شرط، احتمال بروز حادثه برای اپراتور پاتيل را افزايش می دهد و موجب كاهش راندمان توليد (به دليل كاهش سرعت ريخته گری)، وقفه در توليد و تأثير نامطلوب بر كيفيت فولاد و توليد فولاد غير تميز می شود.
پارامترهای متنوعی چون دانه بندی، نفوذ پذیری، سینتر شوندگی، تر شوندگی و …. بر عملکرد ماسه تأثیر گذار می باشد و نوع ماسه مجرای پاتيل بستگی به مواردی از قبيل ظرفيت و سايز پاتيل، قطر نازل، زمان گردش پاتيل و زمان ماندن مذاب در پاتیل، نوع فولاد و دمای آن دارد و بايد دارای ويژگی های زير باشد:
– پر كردن كامل دريچه نازل به منظور جلوگيری از انجماد فولاد در مجرای آن و اطمينان از بازشوندگی آزاد.
– جلوگيری از حضور سرباره و ديگر ذرات نسوز در مجرای نازل.
– ماده گرانوله با ديرگدازی بالا كه لايه زينتری مناسبی با گذشت زمان و در دماهای بالا تشكيل می دهد.